Ir al contenido
De Wikcionario, el diccionario libre
icono de desambiguación Entradas similares:  o, Ó, O, ò, ö, ø, ο, ό, Ο, Ό, о, О, 0, º

Translingüístico

[editar]
ó
pronunciación falta agregar

Etimología 1

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Símbolo

[editar]
1
O con acento.
ó
pronunciación (AFI) [ˈo]
silabación ó
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima o

Etimología 1

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Conjunción

[editar]
1
Grafía obsoleta de o (conjunción adversativa).[1]
  • Uso: obsoleto, solía usarse en textos manuscritos para eliminar la ambigüedad con el cero (0), pero con la llegada de las computadoras su uso fue perdiendo sentido

Traducciones

[editar]
Traducciones

Gallego

[editar]
ó
pronunciación (AFI) [ɔ]
grafías alternativas ao

Etimología 1

[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Preposición y artículo

[editar]
Singular Plural
Masculino ao / ó aos / ós
Femenino á ás
1
Contracción de la preposición a y el artículo o: a el (al).
ó
pronunciación (AFI) [oː]
pronunciación (AFI) [oː]
homófonos ó (2), Óó (1), Ó

Etimología 1

[editar]

Del irlandés antiguo ó.

Preposición

[editar]
ó
preposición conjugada
Persona Pronombre personal Posesivo
Normal Enfático
1ª sg. uaim uaimse ó mo
2ª sg. uait uaitse ó do
3ª sg. m. uaidh uaidhsean óna
3ª sg. f. uaithi uaithise óna
1ª pl. uainn uainne ónar
2ª pl. uaibh uaibhse ó bhur
3ª pl. uathu uathusan óna
Singular Plural
Artículo ón ó na
Pronombre
relativo
Cópula1 Cópula2
Presente óna ónar ónarb
Pretérito ónar ónar ónarbh
1Cópula en oración subordinada de estilo indirecto ar.

2Cópula en oración subordinada de estilo indirecto
ante vocal arb (presente), arbh (pretérito).

1
Desde, de; denota origen espacial o temporal.
  • Antónimo: go.
  • Ejemplo:

ó tá m'athair fachta bás agus gur dh'fhág sé mo dhóthain do shaibhreas an tsaoil agamsa, is maith liom mé féin agus an saibhreas san do thabhairt don gcaptaen óg led thoilse.Iníon an Cheannaí.

2
De, por; denota razón o causa.
3
Denota necesidad o querencia.
4 Matemáticas
Menos, restado de.
  • Uso: el sustraendo antes de la preposición, el minuendo tras ella
  • Relacionados: is, móide.

Información adicional

[editar]
  • Mutaciones: Provoca mutación suave.

Véase también

[editar]
  • óna, contracción de ó y la partícula numeral a

Etimología 2

[editar]

Onomatopéyica.

Interjección

[editar]
1
Oh.

Irlandés antiguo

[editar]
ó
pronunciación falta agregar
variantes uaúa

Etimología 1

[editar]

Del protocéltico *ava, a su vez del protoindoeuropeo *apo. Compárese con el galés o, el latín ab, el gótico 𐌰𐍆 (af), o el inglés of.[2][3][4]

Preposición

[editar]
1
Desde, de; denota origen espacial o temporal.

Referencias y notas

[editar]
  1. «La conjunción o siempre sin tilde, incluso entre cifras». RAE. Obtenido de: http://rae.es/consultas/la-conjuncion-o-siempre-sin-tilde-incluso-entre-cifras.
  2. Dictionary of the Irish Language based mainly on Old and Middle Irish materials. Editorial: Royal Irish Academy, eDIL project. 1913.
  3. Alexander MacBain. An Etymological Dictionary of the Gaelic Language. Editorial: Stirling: E. MacKay. 2.ª ed, 1911.
  4. «The Indo-European database». Obtenido de: http://starling.rinet.ru/cgi-bin/query.cgi?root=config&morpho=0&basename=\data\ie\piet.