turun

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Azerbaijani

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *tōr- (young of an animal). See more at Turkish torun.

Noun

[edit]

turun (definite accusative turunu, plural turunlar)

  1. (Shusha) a two years old young camel
  2. (Shusha) lineage
    Synonym: nəsil

Declension

[edit]
    Declension of turun
singular plural
nominative turun
turunlar
definite accusative turunu
turunları
dative turuna
turunlara
locative turunda
turunlarda
ablative turundan
turunlardan
definite genitive turunun
turunların
    Possessive forms of turun
nominative
singular plural
mənim (my) turunum turunlarım
sənin (your) turunun turunların
onun (his/her/its) turunu turunları
bizim (our) turunumuz turunlarımız
sizin (your) turununuz turunlarınız
onların (their) turunu or turunları turunları
accusative
singular plural
mənim (my) turunumu turunlarımı
sənin (your) turununu turunlarını
onun (his/her/its) turununu turunlarını
bizim (our) turunumuzu turunlarımızı
sizin (your) turununuzu turunlarınızı
onların (their) turununu or turunlarını turunlarını
dative
singular plural
mənim (my) turunuma turunlarıma
sənin (your) turununa turunlarına
onun (his/her/its) turununa turunlarına
bizim (our) turunumuza turunlarımıza
sizin (your) turununuza turunlarınıza
onların (their) turununa or turunlarına turunlarına
locative
singular plural
mənim (my) turunumda turunlarımda
sənin (your) turununda turunlarında
onun (his/her/its) turununda turunlarında
bizim (our) turunumuzda turunlarımızda
sizin (your) turununuzda turunlarınızda
onların (their) turununda or turunlarında turunlarında
ablative
singular plural
mənim (my) turunumdan turunlarımdan
sənin (your) turunundan turunlarından
onun (his/her/its) turunundan turunlarından
bizim (our) turunumuzdan turunlarımızdan
sizin (your) turununuzdan turunlarınızdan
onların (their) turunundan or turunlarından turunlarından
genitive
singular plural
mənim (my) turunumun turunlarımın
sənin (your) turununun turunlarının
onun (his/her/its) turununun turunlarının
bizim (our) turunumuzun turunlarımızın
sizin (your) turununuzun turunlarınızın
onların (their) turununun or turunlarının turunlarının

See also

[edit]

Further reading

[edit]
  • turun” in Obastan.com.

Finnish

[edit]

Noun

[edit]

turun

  1. genitive singular of turku

Anagrams

[edit]

Indonesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Malay turun, from Classical Malay turun (descend), from Proto-Malayo-Polynesian *tuʀun (to descend, go down; to lower). Semantic loan from Javanese ꦠꦸꦫꦸꦤ꧀ (turun, to copy) for sense of to copy.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

turun

  1. to go down; to alight; to descend
    Antonym: naik
    turun tangga
    to go down the stairs
  2. to decrease, to decline.
    Antonym: naik
  3. to get off
    Antonym: naik
  4. to end
    Synonym: reda
  5. to fall
    Synonym: jatuh
  6. (colloquial) to be received.
  7. (colloquial) to take to the dance floor; to take to the stage.

Derived terms

[edit]

Verb

[edit]

turun

  1. to copy

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]

Javanese

[edit]

Romanization

[edit]

turun

  1. Romanization of ꦠꦸꦫꦸꦤ꧀

Malay

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Malayo-Polynesian *tuʀun (to descend, go down; to lower). Compare Balinese tuun and Tetum tun.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

turun (Jawi spelling تورون)

  1. (intransitive) to go down, to alight, to descend
    Antonym: naik
    turun tangga.
    To go down the stairs.

Derived terms

[edit]

Verb

[edit]

menurunkan (Jawi spelling منورونكن)

  1. (transitive) to make something go down, to lower
    menurunkan pangkat
    to lower one's position, to demote
  2. (transitive) to pass down, to make someone inherit (a trait etc.)
    Synonym: mewariskan
    Mungkinkah bakatnya diturunkan daripada ayahnya?
    Could it be that he inherited his talent from his father?

Further reading

[edit]